جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۸: از روی نو خط تو دل زار من شکفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از روی نو خط تو دل زار من شکفت چون نشکفد که سبزه دمید و چمن شکفت برداشت زلف را زبناگوش او نسیم در باغ آروزی دل یاسمن شکفت بی او دلش زغنچه پر از خون حسرت است از خندهٔ گل ارچه چمن را دهن شکفت فانوس سان زپهلوی یادش که در دل است گلهای نور باطنم از پیرهن شکفت جویا گل همیشه بهار است تا به حشر هر دل کز آبیاری فکر سخن شکفت جویا غنیمت است، تو هم دلشکفته باش!‏ کامد بهار و غنچه دمید و چمن شکفت جویا تبریزی