جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۱: کوکب به فلک زآتش پنهان که جسته است؟
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کوکب به فلک زآتش پنهان که جسته است؟ این مشت شرر از دل سوزان که جسته است؟ از دل نشنیدیم بجز رایحهٔ درد این قطرهٔ خون از سر مژگان که جسته است؟ تا دامن محشر ز تک و تاز نماند این گوی فلک از خم چوگان که جسته است؟ هر ذرهٔ ناچیز از او طور تجلی است این روشنی از شمع شبستان که جسته است؟ از پرتو او هر مژه ام شد رگ برقی این کوکب روشن زگریبان که جسته است؟ خاکستر آیینهٔ دلهای سیاه است این گرد ندانم که زدامان که جسته است؟ افروخته جویا زنگه بزم دو عالم این برق ز ابر صف مژگان که جسته است؟ جویا تبریزی