جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۲۴۴: نه همین نرگس زچشم می پرستش جام یافت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نه همین نرگس زچشم می پرستش جام یافت سرو هم از نخل قدش خلعت اندام یافت ماند در دل اضطراب عشقم آخر برقرار چون رگ گل موج می در ساغرم آرام یافت مدتی چون ماه نو از غم دل خود خورده است هر که از گردون لب نانی به صد ابرام یافت پرده های چشم او از جوش حیرت خشک ماند رخصت نظاره ات تا دیدهٔ بادام یافت داد گل را رنگ و می را نشئه، مینا را شراب از لبش در خورد استعداد هر کس کام یافت از تواند اهل چمن هر یک به انعامی نهال غنچه بو، گل رنگ، نرگس جام و سرو اندام یافت کوه تمکینش چو جویا سایه بر دریا فکند جوهر آیینهٔ موجش ز بس آرام یافت جویا تبریزی