جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۳: هر کس محروم از جوانی است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر کس محروم از جوانی است دردی کش صاف زندگانی است از یاد تو با نسیم آهم بویی ز بهار نوجوانی است کس پی نبرد که قاتلم کیست دل کشتهٔ غمزدهٔ نهانی است با چشم کبود می برد دل آن چشم بلای آسمانی است مغرور به چند روزه حسنی غافل شده ای که آنت آنی است لطفت آیا چه طور باشد جور تو تمام مهربانی است از دولت هندوان نخورد آب روتی گو باش قحط پانی است نگشود ز سینه عقدهٔ دل پیکان توام که یار جانی است جویا از دور چون بدیدت از لطف بگفت: که این فلانی است جویا تبریزی