جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۶: محتسب امشب سبوی باده ام را پاک ریخت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
محتسب امشب سبوی باده ام را پاک ریخت خون عشرت را ز بی دردی عبث بر خاک ریخت همچو آب جو که برگ گل برون آرد ز باغ با سرشکم لخت دل از دیدهٔ غمناک ریخت هر گیاهی را رسد لاف فلاطونی زدن محتسب تا بر زمین افشردهٔ ادراک ریخت از گل پیمانه می آید شمیم درد عشق باغبان خون دلم گویی به پای تاک ریخت جویا تبریزی