جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۸۴: جان اسیر تست تا تیغت به خونم مایل است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جان اسیر تست تا تیغت به خونم مایل است می کشم ناز تو تا تیرت ترازو در دل است چون توان آسوده زیر چرخ کین ویرانه را هر طرف دیدیم دیوارش به این سو مایل است گر ز دنیا نگذرد سالک به مقصد کی رسد؟ چون شرر تا چشم پوشید از جهان در منزل است حسن کردار تو را اشک ندامت آبروست گرنه این باران بود تخم عمل بی حاصل است گریه کی از رفتن جان می کنند آزادگان در فشانیهای چشمم مزد دست قاتل است پیش رخسارت صفای مه نباشد در حساب آفتاب از دفتر حسن تو فرد باطل است شد دلم جویا حدی خوان از فغان عندلیب غنچه را لیلای بوی او مگر در محمل است جویا تبریزی