جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۹: دارم سری که سرخوش صهبای بیخودیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دارم سری که سرخوش صهبای بیخودیست چشم تری که محو تماشای بیخودیست در محشر شهادتیان نگاه او دشت جنون و دامن صحرای بیخودیست بی رنگ باش تا سبک از خویشتن روی رنگ پریده زینت سیمای بیخودیست خود را مگر ز روزن آیینه دیده است چشم تو مست ساغر صهبای بیخودیست جویا اسیر فکر «اسیر» که گفته است:‏ ‏«آهم گواه محضر دعوای بیخودیست»‏ جویا تبریزی