جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۷: آرامم از خط تو رمیدن گرفته است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آرامم از خط تو رمیدن گرفته است تا نکهت بهار دمیدن گرفته است خون دلم ز پنجهٔ مژگان به راه او دامان انتظار چکیدن گرفته است صهبا به بزم تا نرسیده است نارس است می در پیاله رنگ رسیدن گرفته است وحشت مرا رساند به سر منزل وصال آن صید را دلم ز رمیدن گرفته است از فیض آبیاری می لاله های رنگ جویا به باغ حسن دمیدن گرفته است جویا تبریزی