جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۶: رفتن زخود به دشت جنون هادی من است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رفتن زخود به دشت جنون هادی من است طومار آه محضر آزادی من است از جوش درد منبع غم های عالمم هر دل که در فغان شده فریادی من است طرح مرا زمانه ز رنگ پریده ریخت عنقا خراب رشک ز آبادی من است صد کوه قاف را کند از جا چو پرکاه آنجا که زور بازوی فرهادی من است جویا محیط عالم امکان بود دلم در رقص خوشدلی فلک از شادی من است جویا تبریزی