جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۷: دارد حیات، عالمی و جان پدید نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دارد حیات، عالمی و جان پدید نیست دنیا ز آدمی پر و انسان پدید نیست در پردهٔ ظهور نهان است جلوه اش از بسکه گشته است نمایان پدید نیست در خط نهان شده است تو را آب و رنگ حسن گل از وفور سنبل و ریحان پدید نیست محو جمالم و رخش از دیده ام نهان آب از سرم گذشته و عمان پدید نیست پنهان شده است آینه ام از هجوم عکس جویا اگر چه جلوهٔ جانان پدید نیست جویا تبریزی