جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۶: با اشک تا ز دیده به رویم چکیده است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
با اشک تا ز دیده به رویم چکیده است دل عندلیب گلشن رنگ پریده است دور از خرام سرو تو ماتم سراست باغ هر لاله بسملی است که در خون تپیده است آن بیخودی که محرم بزم وصال اوست بوی گل است یا نفس آرمیده است در طالع کسی که بود داغ مهر او چون صبح از نخست گریبان دریده است در چشم آن که واله نیرنگ رنگ نیست آز از شفق چو دامن در خون کشیده است جویا تبریزی