جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۱: آبی ز دانهٔ عنب ای دل چشیدنی است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آبی ز دانهٔ عنب ای دل چشیدنی است غافل مشو که این سر پستان مکیدنی است یک صبحدم چو پنجهٔ خورشید جلوه کن پیراهن تحمل عاشق دریدنی است از آبیاری مژه ام چون گل چراغ بالیده است بسکه گل داغ چیدنی است بگذر ز خواهش دل و محمود وقت باش زلف ایاز طول املها بریدنی است باشد هلاک یک شبه منظور خاص و عام حسنی که ماه ماه کند جلوه دیدنی است از پهلوی دل است تنم محشر بلا این قطره خون ز پنجهٔ مژگان چکیدنی است از ضعف قوتی طلب از عجز همتی جویا کمان ناز نکویان کشیدنی است جویا تبریزی