جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۰: تا هوای اوست دل را در قفس همچون حباب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا هوای اوست دل را در قفس همچون حباب می روم از ضعف بر باد نفس همچون حباب مرهم ناسور دل را گشت شکر خنده ات شد فراهم زخم اندام جرس همچون حباب کم نگردد اشک و آه عاشقان مانند شمع می رود از خود به آهی بوالهوس همچون حباب جویا تبریزی