جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۱: چشم وحدت بین چو بگشاییم ما همچون حباب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشم وحدت بین چو بگشاییم ما همچون حباب فارغ از خود عین دریاییم ما همچون حباب هستی ما مانع نظارهٔ دیدار گشت پردهٔ چشم تماشاییم ما همچون حباب می شود لبریز کیفیت دل از بالای عشق ساغر سر جوش دریاییم ما همچون حباب زندگی خواهی اگر جاوید، دم را پاس دار!‏ تا نفس باقی است برپاییم ما همچون حباب سینه را درهم درد جوش تمنا هر نفس با هواها بر نمی آییم ما همچون حباب داد از هجران که شبهای غمت پا تا بسر اشک و آه درد پیراییم ما همچون حباب دیدهٔ ما خود زحیرت پردهٔ ما گشته است ورنه جویا چشم بینایم ما همچون حباب جویا تبریزی