جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۰: آه از بیداد چرخ دون که گردید از جفا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آه از بیداد چرخ دون که گردید از جفا آتش افروز بلا در دودمان مصطفا داد از بی مهری چرخ ستم پرور که کرد زهر غم در کاسه لب تشنگان کربلا آه از مظلومی آن ثالث هشت و چهار داد از ناکامی آن خامس آل عبا آه از تنهایی آن قرة العین بتول داد از حالی که رفت آندم به شاه اولیا آه از درد جگرسوزی که بر زهرا رسید داد از محرومی آن نور چشم مرتضا آه از داغی که تا دنیاست نپذیرد علاج داد از دردی که باشد تا قیامت بی دوا بعد ازین جویا من و توفیق طوف درگهش بعد ازین دست من و دامان دشت کربلا جویا تبریزی