جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۷: نادیدن جمال تو مشکل بود مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نادیدن جمال تو مشکل بود مرا مژگان بهم زدن تپش دل بود مرا آهی که سرکشد ز لبم شاخ سنبلی ست از بسکه دل به زلف تو مایل بود مرا همچون حباب در رفتن ز خویشتن گام نخست دامن منزل بود مرا تا کی توان کشید ترش رویی سحاب در دیده هر صدف کف سائل بود مرا کو نیم قطره خون که نثار رهش کنم خجلت ز دست و بازوی قاتل بود مرا در سینه دل ز فیض تو لای اهل بیت جویا به از هزار حمایل بود مرا جویا تبریزی