جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۶: دل ندارد تاب صحبت های نامانوس را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل ندارد تاب صحبت های نامانوس را ره مده در بزم رندان زاهد سالوس را در حقیقت این خود آرایان گرفتار خودند حسن خط و خال بس باشد قفس طاووس را جوش شوخی معنی آزرم از یاد تو برد مانده ای بر طاق نیسان شیشهٔ ناموس را از صفای طینتم در تنگنای سینه، دل سخت مانند است شمع خلوت فانوس را گردد از فیض ندامت کامیاب نشأتین هر که او دست دعا سازد کف افسوس را از وصال او کسی جویا نگشته کامیاب جز لب بامش که دارد رخصت پابوس را؟ جویا تبریزی