جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۲: آتش به جان فکنده رخت آفتاب را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آتش به جان فکنده رخت آفتاب را زلف تو کرده خون به جگر مشک ناب را امروز چیزی از نسپاری به خویشتن روز جزاکس از تو نخواهد حساب را دایم ز درد نقص دل من بر آتش است اینجاست سیخ از رگ خامی کباب را مستوفی حساب شب و روزت ار شوی دانی زمان طاعتت اوقاف خواب را کیفیت بهار چو رند سیاه مست دامن کشان به جلوه ای آرد سحاب را جویا تبریزی