جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۹۹: از فلک هرگز نخواهم آرزوی خویش را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از فلک هرگز نخواهم آرزوی خویش را در گره دارم چو گوهر آبروی خویش را قسمتم لبریز صهبا می کند همچون سبو گر فشارم با دو دست خود گلوی خویش را نیست هرگز خالی از سودای عشق او سرم کی تهی از مغز می سازم کدوی خویش را پشت بر دیوار جنت می دهم جویا اگر جا دهم یکدم به دوش خود کدوی خویش را جویا تبریزی