جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۷۵: کی زر دنیا برآرد پریشانی مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کی زر دنیا برآرد پریشانی مرا گشته جزو تن چو گل تشریف عریانی مرا دامن آلوده شست اشک پشیمانی مرا حاصل از تر دامنی شد پاکدامانی مرا مانع جودم نمی گردد تهی دستی که هست هر مژه دست دگر در گوهر افشانی مرا جای از بس داده ام در سر هوای عشق را تختهٔ مشق جنون شد لوح پیشانی مرا تا به کی باشم به بند عیب پوشیهای خلق چشم بستن چون نگه کرده است زندانی مرا شد دل از فیض شکستن آشنای بحر وصل چون حباب آخر عمارت کرد ویرانی مرا تنگ گیرد گر چنین گردون دون بر بیدلان دور دامانش کند جویا گریبانی مرا جویا تبریزی