جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۵۸: که چو سوزن دوختی بر جامه چشم خویش را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
که چو سوزن دوختی بر جامه چشم خویش را گاه عینک وار بر عمامه چشم خویش را می نویسم نامه و از فرط شوق دیدنت بسته ام نرگس صفت بر خامه چشم خویش را همچو آن عینک که در جزوی فراموشش کنند کردم از شوقت نهان در نامه چشم خویش را ترک دنیا کرده ام در عین خواهش های نفس بسته ام در گرمی هنگامه چشم خویش را تا به کی مانند داغ لاله خواهی دوختن از طمع بر سرخ و زرد جامه چشم خویش را از خیال مهر رویی دیده ام جویا چو شمع روشنی افزای صد هنگامه چشم خویش را جویا تبریزی