جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۵۵: رنگین کنی زخون جگر گر خیال را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رنگین کنی زخون جگر گر خیال را شاید که دلنشین شود اهل کمال را در پیش قامت تو چو بید موله است سر بر زمین ز بار خجالت نهال را مایل به ابروی تو دم حیرتم که هست حاجت به همنشین ادافهم لال را ترسم به شیشه خانهٔ رنگت فتد شکست با ماهتاب چهره مکن آن جمال را تا در خیال نرگس پرخواب او شدم بستم به چشم و دل، ره خواب و خیال را از فیض عجز در چمن عرش طایریم اینجا شکست شاهپری کرده بال را سروت به گلشنی که خرامان شود به ناز خجلت، چو نخل موم، گدازد نهال را جویا به روی خفتهٔ غفلت زند گلاب با چشم کم مبین عرق انفعال را جویا تبریزی