جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۴۷: چشم بستن شمع سان بیتاب می سازد مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشم بستن شمع سان بیتاب می سازد مرا ور به رخسارت گشایم آب می سازد مرا آتش رخسار او نگذاشت در چشمم نمی با وجود آنکه هر دم آب می سازد مرا صندل درد سرم، از درد می سامان مکن!‏ من که مخمورم شراب ناب می سازد مرا گر توانم کردن از خود پهلوی همت تهی آسمان با سرکشی محراب می سازد مرا با وجود آنکه جویا در گداز حیرتم لذت سر گشتگی گرداب می سازد مرا جویا تبریزی