جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۴۶: بنگر رخ به آتش می تاب داده را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بنگر رخ به آتش می تاب داده را حسن صفا به گوهر سیراب داده را هردم ز آسمان زبون کش رسد شکست همچون حباب خانه به سیلاب داده را در سینه ام ز شوخی مژگان شکسته ای صد دشنه ای به زهر ستم آب داده را ماند ز نازها که به ابرو کند مدام چشم تو مست پشت به محراب داده را جویا به طرز آن غزل بینش است این ‏«ماند دلم سفینه به گرداب داده را»‏ جویا تبریزی