جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۴۴: از چشم کم مبین به تن ناتوان ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از چشم کم مبین به تن ناتوان ما سنگین بود بسان گهر استخوان ما جز خویش با که شکوهٔ درد تو سر کنیم پنهان چو غنچه در دل ما شد زبان ما ای آسمان زقامت خم گشته ام بترس دست تو نیست در خور زور کمان ما تا ازوفور تنگدلی غنچه گشته ایم بی بهره اند خلق زفیض نهان ما کردم ز بس بدل به شنیدن مقال را جویا چو غنچه گوش شد آخر دهان ما جویا تبریزی