جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۳۴: نیست باکی زآتش سودا دل شوریده را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیست باکی زآتش سودا دل شوریده را کی هراس از برق باشد کشت آفت دیده را تهمت آلود علایق چون شود عزلت گزین؟ گرد ره کی می نشیند دامن برچیده را؟ حلقه های دود آهم می شود قلاب دل در نظر آرم چو آن مژگان برگردیده را کی شوم روشن سواد زلف او از دیدنی کس به یک خواندن نفهمد معنی پیچیده را چشم خواب آلود او را سرمه بیهوشی فزود خامشی افسانه باشد فتنهٔ خوابیده را جویا تبریزی