جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۳۳: غمش گرم تپش گه شعله آسا می کند ما را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غمش گرم تپش گه شعله آسا می کند ما را گهی بی دست و پا چون موج دریا می کند ما را چنان در پردهٔ خاموشی ایم از دیده ها پنهان که آواز شکست رنگ پیدا می کند ما را زهم پروازی عنقا نبستم طرفی از عزلت به گمنامی چو خود مشهور دنیا می کند ما را براه کعبهٔ شوقت فغان از دل تپیدنها که مانند جرس هر لحظه رسوا می کند ما را زخود بیگانه یابم خویش را تا به خودم، جویا!‏ بنازم بیخودیها را که از ما می کند ما را جویا تبریزی