جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰: برده سیر آهنگی امشب بر فلک داد مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
برده سیر آهنگی امشب بر فلک داد مرا دل شکستن داده پهلو تند فریاد مرا چون شرر هر ذرهٔ او بال بیتابی زند کوه قاف ار بشنود نام پریزاد مرا صید دلها می کند هردم به رنگ تازه ای دام صد نیرنگ در خاکست صیاد مرا تا کند نو رسم و آئین فراموشی گهی می دهد ره در حریم خاطرش داد مرا بسکه بر گرد کورت کشته ام شوقت، دهد بال و پر در خاک همچون ریشه فریاد مرا در شب هجران او جویا به خود پیچیدنم نالهٔ زنجیر سازد تند فریاد مرا جویا تبریزی