جویا تبریزی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶: تو و بدمستی و رندی و می آشامیها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو و بدمستی و رندی و می آشامیها من و خون خوردن و رسوایی و ناکامیها صبح نوروز خرام است، مبارک باشد بر تنت جامهٔ چسپان خوش اندامیها نشئه ای نیست به غربت می رسوایی را به وطن می بردم خواهش بدنامیها پختهٔ عشق کجا، شکوهٔ بیداد کجا؟ دل کم حوصله باشد ثمر خامیها باده می نوش که تا هست جهان، خواهد بود رنگ بر چهرهٔ گل از قدح آشامیها جویا تبریزی