مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۸۸: گو در ره عشقم نرسد راهنمائی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گو در ره عشقم نرسد راهنمائی کافتاده ام و نیست مرا قوت پائی پی برگ تراز گلبن خشگیم درین باغ هیهات که مرغی رسد از ما بنوائی ران اشک خود از چشم من افتاده که هرگز زین قطره گیاهی نکند نشو و نمائی آسوده بکوی عدمم کز کسی آنجا نه بیم جفائیست نه امید وفائی در راه صبا دیده امید مرا بس گردی که گهی آوردم از کف پائی تنها نه ز من عشق تو شد فاش که هر دم سر میزند این آتش سوزنده ز جائی مستیم و ندانیم درین میکده مشتاق غیر از زدن دستی و کوبیدن پائی مشتاق اصفهانی