مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۹: ربود دوش چنان باده وصال تو هوشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ربود دوش چنان باده وصال تو هوشم که تا صباح قیامت خراب باده دوشم بحشر هم عجب از جور یار نیست که چون نی برآورد چو زخاکم درآورد بخروشم نه خود بحرف تو گویا شوم که شوق تو باشد کلید قفل لب بسته و زبان خموشم مرا چه سود زهم بزمیت که باتو نباشد رهین گفت وشنو هیچگه زبانم و گوشم بساغرم همه مشتاق زهر و شاد از اینم که چرخ دل نخراشد ز نیش منت نوشم مشتاق اصفهانی