مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۸: تو در غربت من آرام از غمت چون در وطن گیرم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو در غربت من آرام از غمت چون در وطن گیرم مگر میرم ز هجران تو و جا در کفن گیرم از آن گمگشته ناید قاصدی هرگز مگر گاهی سراغ یوسف خویش از نسیم پیرهن گیرم بیا وز هجر زین بیشم مکش اندیشه کن زآندم که دامان تو در محشر من خونین کفن گیرم ز حسرت بیرخت چون مردگانم جسم بیجانی چه باشد غیر از این دور از تو آرامی که من گیرم ز کف دامان وصلش دادم و مشتاق جا دارد که تا روز جزا انگشت حسرت در دهن گیرم مشتاق اصفهانی