مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۲: جهان روشن ز مهر عالمافروزی که من دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جهان روشن ز مهر عالم افروزی که من دارم دلی تاریک تر از شب بود روزی که من دارم بیا و از زلال وصل بنشان آتشم تا کی جگرها سوزد از آه جگرسوزی که من دارم ز آه و ناله ام صدجان و دل زخمی مشو ایمن ز تیغ جان شکاف و تیردلدوزی که من دارم ز شب تاریکتر روز من و از روز روشن تر شب اغیار از شمع شب افروزی که من دارم ز زلفش دل بصد افسون گرفتم لیک کی سازد فراموش آشیان مرغ نوآموزی که من دارم نباشد فکر جانهای غم اندوزت عبث تا کی غم اندوزی کدجان غم اندوزی که من دارم برم مشتاق آمد یار همراه رقیب اما ببین فیروزی این بخت فیروزی که من دارم مشتاق اصفهانی