مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۴: گرم صد داغ بر جان میگذارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گرم صد داغ بر جان میگذارد کجا داغی چو هجران میگذارد خوشا تیرت که مرهم خستگان را به زخم از آب پیکان میگذارد چه بحر است اینکه درهم کشتی ما شکست و شکر طوفان میگذارد گر از ذوق شهادت گردد آگاه ز کف خضر آب حیوان میگذارد میندیش و بکش می ابررحمت کرا آلوده دامان میگذارد گذارد گر دمی آسوده ام چرخ کجا آن چشم فتان میگذارد به جانم درد عشق بار خوش تر از آن منت که درمان میگذارد خوشم با داغ عشق او که این داغ نه سر بر جا نه سامان میگذارد ستاد تا فراقش جان مشتاق چه منتهاش بر جان میگذارد مشتاق اصفهانی