مشتاق اصفهانی
غزل ها
شمارهٔ ۹۱: بر لب بغیر ناله که دمساز مانده است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر لب بغیر ناله که دمساز مانده است از دوریت بما چه دگر باز مانده است آمد خزان عمر و هوای چمن بجاست پر رفته است و حسرت پرواز مانده است چون دل زید به پنجه مژگان او که صید سالم کجا بچنگن شهباز مانده است دارم ز دیر و کعبه بدل رو که این در است در عشق اگر دری بر خم باز مانده است کردم بباغ ناله ای و تا ابد مرا از شوق غنچه گوش بر آواز مانده است جز من که در دلم غمت افسرده پاکرا در خانه سیل خانه برانداز مانده است مشتاق را ز عشق بود بوی گل کجا پنهان بزیر پرده غماز مانده است مشتاق اصفهانی