سعدی شیرازی
باب ششم در قناعت
بخش ۱۴ - گفتار در صبر بر ناتوانی به امید بهی: کمال است در نفس مرد کریم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کمال است در نفس مرد کریم گرش زر نباشد چه نقصان و بیم؟ مپندار اگر سفله قارون شود که طبع لئیمش دگرگون شود وگر درنیابد کرم پیشه، نان نهادش توانگر بود همچنان مروت زمین است و سرمایه زرع بده کاصل خالی نماند ز فرع خدایی که از خاک مردم کند عجب باشد ار مردمی گم کند ز نعمت نهادن بلندی مجوی که ناخوش کند آب استاده بوی به بخشندگی کوش کآب روان به سیلش مدد می رسد ز آسمان گر از جاه و دولت بیفتد لئیم دگر باره نادر شود مستقیم وگر قیمتی گوهری غم مدار که ضایع نگرداندت روزگار کلوخ ار چه افتاده بینی به راه نبینی که در وی کند کس نگاه و گر خردهٔ زر ز دندان گاز بیفتد، به شمعش بجویند باز به در می کنند آبگینه ز سنگ کجا ماند آیینه در زیر زنگ؟ هنر باید و فضل و دین و کمال که گاه آید و گه رود جاه و مال سعدی شیرازی