سعدی شیرازی
باب چهارم در تواضع
بخش ۲۶ - حکایت: گدایی شنیدم که در تنگ جای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گدایی شنیدم که در تنگ جای نهادش عمر پای بر پشت پای ندانست درویش بیچاره کاوست که رنجیده دشمن نداند ز دوست برآشفت بر وی که کوری مگر؟ بدو گفت سالار عادل عمر نه کورم ولیکن خطا رفت کار ندانستم از من گنه در گذار چه منصف بزرگان دین بوده اند که با زیردستان چنین بوده اند فروتن بود هوشمند گزین نهد شاخ پر میوه سر بر زمین بنازند فردا تواضع کنان نگون از خجالت سر گردنان اگر می بترسی ز روز شمار از آن کز تو ترسد خطا در گذار مکن خیره بر زیر دستان ستم که دستی است بالای دست تو هم سعدی شیرازی