سعدی شیرازی
باب سوم در عشق و مستی و شور
بخش ۱ - سرآغاز: خوشا وقت شوریدگان غمش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوشا وقت شوریدگان غمش اگر زخم بینند و گر مرهمش گدایانی از پادشاهی نفور به امیدش اندر گدایی صبور دمادم شراب الم در کشند وگر تلخ بینند دم در کشند بلای خمار است در عیش مل سلحدار خار است با شاه گل نه تلخ است صبری که بر یاد اوست که تلخی شکر باشد از دست دوست ملامت کشانند مستان یار سبک تر برد اشتر مست بار اسیرش نخواهد رهایی ز بند شکارش نجوید خلاص از کمند سلاطین عزلت، گدایان حی منازل شناسان گم کرده پی به سر وقتشان خلق ره کی برند که چون آب حیوان به ظلمت درند چو بیت المقدس درون پر قباب رها کرده دیوار بیرون خراب چو پروانه آتش به خود در زنند نه چون کرم پیله به خود برتنند دلارام در بر، دلارام جوی لب از تشنگی خشک، بر طرف جوی نگویم که بر آب قادر نیند که بر شاطی نیل مستسقیند سعدی شیرازی