سعدی شیرازی
باب اول در عدل و تدبیر و رای
بخش ۲۷ - حکایت: چو الب ارسلان جان به جانبخش داد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو الب ارسلان جان به جان بخش داد پسر تاج شاهی به سر برنهاد به تربت سپردندش از تاجگاه نه جای نشستن بد آماجگاه چنین گفت دیوانه ای هوشیار چو دیدش پسر روز دیگر سوار زهی ملک و دوران سر در نشیب پدر رفت و پای پسر در رکیب چنین است گردیدن روزگار سبک سیر و بدعهد و ناپایدار چو دیرینه روزی سرآورد عهد جوان دولتی سر برآرد ز مهد منه بر جهان دل که بیگانه ای است چو مطرب که هر روز در خانه ای است نه لایق بود عیش با دلبری که هر بامدادش بود شوهری نکویی کن امسال چون ده تو راست که سال دگر دیگری دهخداست سعدی شیرازی