سعدی شیرازی
باب اول در عدل و تدبیر و رای
بخش ۲۲ - در نواخت رعیت و رحمت بر افتادگان: مدر پرده کس به هنگام جنگ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مدر پرده کس به هنگام جنگ که باشد تو را نیز در پرده ننگ مزن بانگ بر شیرمردان درشت چو با کودکان برنیایی به مشت یکی پند می داد فرزند را نگه دار پند خردمند را مکن جور بر خردکان ای پسر که یک روزت افتد بزرگی به سر نمی ترسی ای گرگگ کم خرد که روزی پلنگیت بر هم درد؟ به خردی درم زور سرپنجه بود دل زیردستان ز من رنجه بود بخوردم یکی مشت زورآوران نکردم دگر زور بر لاغران الا تا به غفلت نخفتی که نوم حرام است بر چشم سالار قوم غم زیردستان بخور زینهار بترس از زبردستی روزگار نصیحت که خالی بود از غرض چو داروی تلخ است، دفع مرض سعدی شیرازی