سعدی شیرازی
باب اول در عدل و تدبیر و رای
بخش ۳ - گفتار اندر بخشایش بر ضعیفان: نه بر حکم شرع آب خوردن خطاست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نه بر حکم شرع آب خوردن خطاست وگر خون به فتوی بریزی رواست که را شرع فتوی دهد بر هلاک الا تا نداری ز کشتنش باک وگر دانی اندر تبارش کسان بر ایشان ببخشای و راحت رسان گنه بود مرد ستمکاره را چه تاوان زن و طفل بیچاره را؟ تنت زورمند است و لشکر گران ولیکن در اقلیم دشمن مران که وی بر حصاری گریزد بلند رسد کشوری بی گنه را گزند نظر کن در احوال زندانیان که ممکن بود بی گنه در میان چو بازارگان در دیارت بمرد به مالش خساست بود دستبرد کز آن پس که بر وی بگریند زار به هم باز گویند خویش و تبار که مسکین در اقلیم غربت بمرد متاعی کز او ماند ظالم ببرد بیندیش از آن طفلک بی پدر وز آه دل دردمندش حذر بسا نام نیکوی پنجاه سال که یک نام زشتش کند پایمال پسندیده کاران جاوید نام تطاول نکردند بر مال عام بر آفاق اگر سر به سر پادشاست چو مال از توانگر ستاند گداست بمرد از تهیدستی آزاد مرد ز پهلوی مسکین شکم پر نکرد سعدی شیرازی