قدسی مشهدی
مثنوی ها
شمارهٔ ۴ - تعریف باغ و بهار و سرسبزی کشمیر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چرا افسرده ای قدسی و دل گیر؟ نظر بگشای، کشمیرست، کشمیر! تماشا کن که هنگام تماشاست خریدار متاع عین، اینجاست زند مرغ چمن هر سو منادی که فصل گل، بود ایام شادی سر دیوارش از گل رشک چین است سر سبزی که می گویند، این است به جای سبزه، در دامان کهسار کشیده سرو، سر بر چرخ دوّار نوایی بلبلش در چنگ دارد که در یک پرده صد آهنگ دارد درختانش ز بس دارند آزرم چنارش ساق خود پوشیده از شرم گلش را یک به یک می بردمی نام زبان را گر بقا می بود در کام قدسی مشهدی