قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۴۵۸: هرگوشه چو مینا، صنم حور سرشتی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرگوشه چو مینا، صنم حور سرشتی در زیر فلک نیست چو میخانه بهشتی تنگ است چنان عرصه افلاک که گویی چون خانه خم گشته بنا، بر سر خشتی چون غنچه که باشد که گریبان نکند چاک؟ آواز نی و جام می و دامن کشتی آن گریه کجا رفت که طوفان صفتش را بر صفحه دریا به خط موج نوشتی؟ دیدند دغا باختن کعبه روان را آن قوم که بر کعبه گزیدند کنشتی خم بر سر خود داد ز افتادگی اش جای در میکده کمتر نتوان بود ز خشتی نامم نتوان برد ز خواری برش امروز آن روز کجا شد که به من نامه نوشتی قدسی خبرت نیست که در میکده عشق هر گوشه بهشتی ست نهان در ته خشتی قدسی مشهدی