قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۴۵۶: میکنم در بوستان با عندلیبان شیونی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می کنم در بوستان با عندلیبان شیونی ورنه گل را کی پسند افتد نوای چون منی تا دم مردن فغانم در هوای یک گل است نیستم بلبل که باشم هر نفس در گلشنی تو نکونامی و من بدنام و مردم عیب جو همرهی عیب است عیب، از چون تویی با چون منی بیخودم دارد، اگر یک قطره، گر یک ساغرست دل چو سوزد، خواه از یک شعله، خواه از گلخنی صبر آنم کو، که شام هجر گیرم گوشه ای؟ دست آنم کو، که صبح وصل گیرم دامنی؟ یوسف من بوی پیراهن ز من دارد دریغ پیر کنعان ورنه بویی یافت از پیراهنی قدسی مشهدی