قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۴۵۵: دل ز بیداد تو رو کرد به آبادانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل ز بیداد تو رو کرد به آبادانی در نظر، برگ گل و لاله کند پیکانی در تماشای در و بام تو چون مهر منیر هر سر موی کند بر بدنم مژگانی از بد و نیک جهان، روی فراهم نکشم زانکه چون آینه ام باز بود پیشانی سینه ام ترکش تیرست ازان شست و هنوز جگرم آه کشد از غم بی پیکانی در خراش جگرم حاجت ناخن نبود پیچش آه کند در جگرم سوهانی روی گردانده ای از دیدن رویش قدسی گل بی رنگ ز خورشید چرا گردانی؟ قدسی مشهدی