قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۴۴۰: به هوای صید یک ره، به گذار ما نیایی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به هوای صید یک ره، به گذار ما نیایی تو که صید قدس گیری به شکار ما نیایی رقم شهادت ما، دگری به دست دارد اگر ای اجل بدانی، به شکار ما نیایی برو ای صبا به شیرین، ز روان کوهکن گو که شدی چو یار خسرو، به مزار ما نیایی! سر کوی می پرستان، ز پیاله نیست خالی تو که مرد پارسایی، به جوار ما نیایی! مفریب وقت مردن، به امید وعده ما را که تو شمع بزم غیری، به مزار ما نیایی ز گمان هلاک گشتم، ز چه خیلی و چه نامی که بیفکنی و بر سر چو سوار ما نیایی تو غافلی ز قاتل، چه روی به پای تیغش به همین که کشته گردی، به شمار ما نیایی برو ای جوان ز پیشم، که اگر فرشته گردی به نظر ز خوبرویی، چو نگار ما نیایی قدسی مشهدی