قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۴۳۳: یار بیپروا و ما را آرزوی دل بسی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یار بی پروا و ما را آرزوی دل بسی کار خواهد بود با یاری چنین، مشکل بسی جان من! دلسوزی پروانه طرز دیگرست گرچه باشد شمع را جوینده در محفل بسی کوته اندیشیم ما و کعبه مقصود دور سوده شد پای امید و راه تا منزل بسی گریه دیر آمد به یادم، اشک ازان شد بی اثر کی دهد حاصل، چو ماند تخم زیر گل بسی هرگز از راه حرمجویان کسی خاری نچید راه طی کردم به مژگان از پی محمل بسی باده غم گرچه با ما کرد تلخیها به بزم وقت ساقی خوش، کزو دیدیم روی دل بسی قدسی مشهدی