قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۳۸۹: دلی از قید آسایش چو عشق آزاد میخواهم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلی از قید آسایش چو عشق آزاد می خواهم لبی چون بلبل شوریده پر فریاد می خواهم به غم خو کرده جانم ذوق عالم را نمی دانم دل اندوهگین و خاطر ناشاد می خواهم دلم چون بود آسوده، به قید عشقش افکندم غم نوکرده جا در دل، مبارکباد می خواهم سراپا ناله دردم، چو مرغ بال ببریده مهیّای قفس شد مرغ دل، صیاد می خواهم دلم با زخم بیداد تو محکم الفتی دارد همه داد از تو می جویند و من بیداد می خواهم دل محنت کش مارا چه باشد بیستون کندن؟ غمی دشوارتر از محنت فرهاد می خواهم خوشم با سایه دیوار، در کوی بتان قدسی نه گشت بوستان، نه سایه شمشاد می خواهم قدسی مشهدی