قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۳۷۴: من صید زخمخورده از پا فتادهام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من صید زخم خورده از پا فتاده ام رحمی، که بر سپردن جان، دل نهاده ام اظهار دوستی زبانی کند چو خصم باور کنم محبتش، از بس که ساده ام از یمن عشق، دیدن رویم مبارک است چون آفتاب، با همه کس رو گشاده ام ساقی، دلم مقید دام کدورت است بستان ز چنگ غصه به یک جام باده ام هرگز اراده ای نکنم آرزو، مباد مردم گمان برند که صاحب اراده ام ایمان به عشق دارم و گویم حدیث عقل در باطنم سوار و به ظاهر پیاده ام قدسی نظر به خواری ظاهر مکن، که من داغم، ولیک در بغل لاله زاده ام قدسی مشهدی