قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۳۷۳: من تیرهدل و نورفشان شعله آهم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من تیره دل و نورفشان شعله آهم دارد شب مهتاب ز پی، روز سیاهم غم می کشدم، خواه وطن، خواه غریبی هرجا که روم، روزی برق است گیاهم بر هر سر راهی که تو یک بار گذشتی چون نقش قدم، تا به ابد چشم به راهم روزی که مرا رفت سر زلف تو از دست خندید فلک بر من و بر بخت سیاهم بر هرچه فکندم نظر، آلوده به خون شد خون گشت ز همخانگی اشک، نگاهم قدسی منم آن کافر عاصی که به دوزخ آتش عرق آلوده شد از شرم گناهم قدسی مشهدی